I. Dünya Savaş'ı galibiyetinin kare as'ı... Bir kartpostaldan....
Yukarıdan aşağı sırayla; Fransa Başbakanı Georges Clemenceau, Fransız Mareşal Foch, İngiltere Başbakanı Lloyd George, Amerika Birleşik Devlet Başkanı Woodrow Wilson...

Takhté siah / KARA TAHTA / BLACKBOARDS

Vizyon tarihi: 21 Eylül 2001IMDB Puanı: 6.90

Dil: Kürtçe

Yapım: 2000 | İran | İtalya | Japonya

Yönetmen: Samira Makhmalbaf

Senaryo: Mohsen Makhmalbaf 

Başroller: Said Mohamadi, Behnaz Jafari, Bahman Ghobadi

Kara Tahta, İran Irak savaşındaki kullanılan kimyasal silahlara ve eğitimin önemine dikkat çeken bir film. Mahmelbaf'ın kızı Samira Mahmelbaf yönetmen koltuğunda bu defa. Ödül aldığı kısa filmi "Elma" dan sonra ilk uzun metrajlı filmi. 

Filmin konusu Halepçe sınırında iki grup arasında geçiyor. Birincisi savaştan kaçan ve çoğu yaşlılardan oluşan göçebe bir grup, ikincisi ise devamlı İran-Irak sınırında hareket halinde bulunan ve kaçakçılık yaptırılan küçük çocuklardan oluşan bir grup. 

Sırtlarında kara tahta bazan sadece bir dilim ekmek karşılığı okuma yazma öğretmeyi teklif eden iki öğretmenimiz var ki bunlardan biri hepimizin tanıdığı ünlü yönetmen Bahman Ghobadi.  Said bir grubu Halepçe sınırına sadece 5 ceviz karşılığı götürmeye razı olur. 

Sınırdaki askerlerin ateşleri altında  kara tahtaların kalkan gibi kullanılması ve işe yaraması açık bir eğitim mesajı vermekte. 

Åşık şoden-i Hüsn bâ Aşk

Ber hükm-i kazâ-yı nâ muvâfık
Hüsn oldu cemâl-i Aşka aşık
Bin cân ile Hüsn-i âlem-ârâ
Çün oldı o Yûsuf'a Züleyhâ
Ma'şuk olacakken oldı Vâmık 
Etdi ruh-ı Hüsn'i nesteren-zâr 
Ruhsâre-i Aşk u aşk-ı ruhsâr
Elf okusa kaddin eyleyüb dâl
Bir noktadan anlar idi bin hâl 
Hancer gibi râdan idi bîmi 
Tutmazdı lebinde harf-i mimi
Dendâne-i sîn-i erre-sîmâ
Eylerdi nihâl-i ömrin ifnâ
Sîpâresi elde bedr-i tåban 
Manend-i kelef hatı perîşan
Etfâl eder idi derse rağbet
Bunlar biri birine meveddet..

GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ İLE

HÜSN'ÜN AŞK'I SEVMESİ 

Uygun olmayan kaza ve kaderin hükmünce Hüsn, Aşk'ın güzelliğine vuruldu. 
Alemi bezeyen Hüsn, bin canla o Yûsuf'a Züleyhâ kesildi.
Sevilecekken sevdi: Azrå olacakken Våmık oluverdi.
Aşk'ın yanağı, o yanağın sevgisi, Hüsn'ün yüzünü ağustos gülüyle dolu bir bahçeye döndürdü. 
"Elif, dese boyunu hatırlayıp åhı, feryâdı, arşa dayanırdı.
Cim dese zülfüne delålet ediyor diye bir noktadan bir hâl anlardı.
Korkusu, hançer gibi "rı, harfindendi; "mim., harfini dudağında tutamaz olmuştu.
Yüzü testereye benzeyen "sin., ömür fidanını yok eder giderdi.
Cüzleri, elinde parlak dolunaydı; saçı başı çil gibi perperişandı.
Çocuklar derse koyulurlardı; bunlarsa birbiriyle sevişmeye girişirlerdi. 

ŞEYH GALİB, HÜSN Ü AŞK KİTABINDAN ALINMIŞTIR.
TÜRKÇE ÇEVİRİ: ABDÜLBÂKİ GÖLPINARLI 
1968 ALTIN KİTAPLAR

ALTIN VE BAKIR FİLMİ / طلا و مس

یه عمری همه دنبال کلید بهشت می گردن
دنبال گنج دنبال کیمیا. دنبال راز و رمز سعادت…
ولی جایی دنبالش می گردن که نیست، معلومه که نیست!
آنچه تو گنجش توهم می کنی              از توهم گنج را گم می کنی.
کل قضیه خلاصه اش یک کلمه است: تو بگو کلید. بگو رمز. این قدر که می پیچونی پیچیده نیست، خداوند متعال رمزش رو تو یه کلمه به موسی علیه السلام فرمود. فرمود: محبت واسه خاطر من، عداوت هم واسه خاطر من.
این که فرمودن ولایت رمز قبولیه همه ی اعماله یعنی همین، دوست داشتن واسه ی خدا.
یعنی هر کی رو خدا دوست داره، تو هم دوست داشته باشی. یعنی ترازوی دلت بشه خدا. محبت واسه ی خدا، نه واسه ی چشم و ابرو و خط و خال، حتی نه واسه ی دل خودت، فقط واسه ی خدا.
اگه معیار و میزان محبت خدا باشه، اگه قدرم نبینی باز عمل می کنی. اگه ناسپاسی هم ببینی، باز عمل می کنی
اونهایی که تو رفاقت وسط کار کم می یارن واسه اینه که به خاطر خدا نکردن، اگر نه تو این وادی هر چی بیشتر مبتلا شی مقرب تر می شی
از کیمیای مهر تو زر گشت روی من         آری به یمن لطف شما  خاک زر شود
اون کیمیایی که همه دنبالش می گردن محبته! باقیش بی راهه است سنگ لاخه!
حالا فهمیدی قربونت برم که چرا می گن بشوی اوراق اگر همدرس مایی؟
هان؟ که علم عشق در دفتر نباشد!

SULTAN ABDÜLAZİZ'İN AT ÜZERİNDE HEYKELİ

Sultan Abdülaziz, 1871’de C. F. Fuller adlı sanatçıya, at üstünde bir heykelini yaptırmıştır. 

  Fakat heykel, halkın tepkisini çekebilir düşüncesi ile bir meydan yerine, sarayın içerisinde sergilendi. 

Sultan Abdülaziz tahtan indirilince heykel, bulunduğu Beylerbeyi Sarayı’ndan Topkapı Sarayı’na,  1922’de de Halife Abdülmecit, resim atölyesi olarak kullandığı Bağlarbaşı’ndaki Mecit Efendi Köşkü’ne götürdü. 

1924’de heykel  müze olan Topkapı Sarayı’na tekrar getirildi. 

Heykel günümüzde ilk yeri olan Beylerbeyi Sarayı Müzesi’ndedir. 

Mohsen Namjoo - ALAKİ

از آمدنم هیچ معلوم نشد
یک نمای الکی، یک نمای الکی
این جان نزارم هیچ پالوده نشد
یک فضای الکی، یک فضای الکی
از سطح خرافه این زبانم نگذشت
یک صدای الکی، یک صدای الکی
گل یافته شد به دست منپوچ نشد
یک هوای الکی، یک هوای الکی
***
از آمدن و رفتن ما سودی کو
یک حبوط الکی، یک سقوط الکی
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم، مامور که گرفت ما را بابا خیط نشد
به خدای الکی، یک به خدای الکی
***
خر از سر شهنه، یک نمد ساخت ولی
یک کُلای الکی، یک کُلای الکی
سرتاسر صحنه آش نذری بود
نیّتای الکی، نیّتای الکی
یک هفته به من مرخّصی می دی؟
لذّتای الکی، لذّتای الکی
با اون گُلای پائولوروسی حال کردم
یک گُلای الکی، یک گُلای الکی
دست پخت عشقم قورمه سبزی بود
سبزیای الکی، سبزیای الکی
***
وای دهه ی چهل خیلی باحال نو و او او او ووو
وستالژیای الکی، تالژیای الکی
ایام قدیم مردونگی بود
هیبتای الکی، هیکلای الکی
وقتی بچه بودیم نون خونگی بود
مزّه های الکی، مزّه های الکی
مردا حالا دیگه سیبیلشو دارند
سیبیلای الکی، سیبیلای الکی
تا حالا جمعِ روشن فکرا رفتی؟
روشنفکرای الکی، چهره های الکی
تا حالا تفریق روشن فکرا رفتی؟
تیکه های الکی، تیکه های الکی
تا حالا ضرب روشنفکرا، تقسیم روشنفکرا رفتی؟
ماس مالیای الکی، ماس مالیای الکی
تا حالا با رئیس وستینگهاوس شام خوردی؟
لحظه های الکی، لحظه های الکی
تا حالا از کسی دل بردی؟ اوهوم اوهوم اوهوم، اوهوم اوهوم اوهوم
سرفه های الکی، سرفه های الکی
اونا با ما دشمنن، ما خوبیم اونا انن، این غربیای الکی، این شرقیای الکی
توهمای الکی، توهمای الکی
تا حالا زنی که پل ریکور بخونه دیدی؟
دانشای الکی، دانشای الکی
تا حالا با زنی که پل ریکور خون باشه... هوم.....؟
هوی و های الکی، هوی و های الکی
یک هوای الکی (هوا هوا هوا) یک فضای الکی (فضا فضا فضا)
یک هوای الکی (هوا هوا هوا) یک فضای الکی (فضا فضا فضا)
از شهر برو بیرون فضات عوض شه
جاده های الکی
کوه ها، دشت ها، تپه های الکی، تپه های الکی، خلقتای الکی
***
قدم زدن در زیر بارون، رو ماسه ها دراز کشیدن
قدم زدن در زیر بارون رو ماسه ها دراز کشیدن
اینا همه با اون صفا داشت، دنیای عشق ما چه ها داشت
یک وفای الکی، یک صفای الکی
یک وفای الکی، یک صفای الکی
من هرچی می گم واسه خودته دختر
ادعای الکی، ادعای الکی
این چه جور ، این چه جور جفایی ه که دیگه جفا نمی کنی؟
زر زرای الکی، زر زرای الکی
تو نسبت به دیگران موفق تری
نسبتای الکی، نسبتای الکی
باید سعی کنی از قافله عقب نمونی
سبقتای الکی، سبقتای الکی
باید سعی کنی همه چی رو ول کنی بدویی بندازی بدویی تا انتها
بدویی تا انتها
انتها
انتهای الکی
نه نه، انتها، انتها، انتهای همه چی، انتهای همین سِتلیس، انتهای امشب، انتهای همین کنسرت
انتها!
انتهای الکی، انتهای الکی، انتهای الکی، انتهای الکی، انتهای الکی، انتهای الکی
انتها، انتها، انتها، انتها [تا آخر ترانه]

از آمدنم هیچ معلوم نشد
این جان نزارم هیچ پالوده نشد
از سطح خرافه این زبانم نگذشت
گل یافته شد به دستِ منپوچ نشد
از آمدن و رفتن ما سودی کو؟
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم
خر از سر شهنه، یک نمد ساخت ولی
سرتاسر صحنه آش نذری بود
یک هفته به من مرخّصی می دی؟
با اون گُلای پائولوروسی حال کردم
دست پخت عشقم قورمه سبزی بود
وای دهه ی چهل خیلی باحال نوستالژیا
ایام قدیم مردونگی بود
وقتی بچه بودیم نون خونگی بود
مردا حالا دیگه سیبیلشو دارند
تا حالا جمعِ روشن فکرا رفتی؟
تا حالا تفریق روشن فکرا رفتی؟
تا حالا ضرب روشنفکرا، تقسیم روشنفکرا...؟
تا حالا با رئیس وستینگهاوس شام خوردی؟
تا حالا از کسی دل بردی؟
اونا با ما دشمنن، ما خوبیم اونا اَنن، این غربیا، این شرقیا، توهما...
تا حالا زنی که پل ریکور بخونه دیدی؟
تا حالا با زنی که پل ریکور خون باشه خوابیدی؟
از شهر برو بیرون فضات عوض شه
من هرچی می گم واسه خودته دختر
این چه جور جفایی ه که دیگه جفا نمی کنی؟
تو نسبت به دیگران موفق تری
باید سعی کنی از قافله عقب نمونی
باید سعی کنی همه چی رو ول کنی بندازی بدویی، بدویی...
بدویی تا انتها
تا انتها
انتها

Size Nasıl Geliyorsa.... William Shakespeare

Tümüyle bir sahnedir yaşam;
Erkeklerle kadınlarsa, hepsi birer oyuncu;
Biri çıkar, öteki girer ve her biri,
Kendine düşen sürede pek çok rol oynar;
İnsanın yedi dönemi yedi perde eder. 
İlk perdede bebektir; dadısının kollarında
Cıyak cıyak bağıran, her an kusan bir bebek.
Sonra, sızlanıp duran okul çocuğu gelir;
Elinde çantası, pırıl pırıl sabah suratıyla;
Salyangoz gibi sürüne sürüne,
Gönülsüzce okuluna yollanan çocuk.
Sonra sıra sevdalıda; baca gibi iç çeker durur,
Ezgiler düzer sevdiğinin kaşlarına.
Arkadan panter bıyıklı. onur düşkünü asker gelir,
Desteksiz atmadan edemez; her an her şeye hırslanıp
Kavga çıkarmak için bahane arar;
Şan şöhret denen o sabun köpüğünü
Topun ağzında bile aramaktan çekinmez.
Sonra sıra yargıçtadır;
Semiz tavukla beslenmiş okkalı toparlak göbeğiyle,
Haşin bakışları, görevine uygun resmi sakalıyla;
Ardı ardına bilgece deyişler sıralayıp,
Beylik örnekler vermeye meraklı yargıç da
Rolünü oynar geçer. Sahne değişir;
Altıncı dönemde sıra
Sıska, terlikli, pimpirik ihtiyara gelir; 
Gözlükleri burnunun üstüne düşmüş, yanakları sarkmış, 
Gençliğinden kalma iyi korunmuş pantolonu, 
Bir deri bir kemik bacaklarına çuval gibi bollaşmıştır;
O tok erkek sesi yeniden tiz çocuk sesine dönüşmüştür;
Islık gibi çıkar ağzından,
İlginç olaylarla dolu bir tarihsel oyunun son sahnesi
İkinci çocukluk ve sınırsız unutkanlıktır;
 Ne diş kalmıştır artık, ne göz, ne tat,
Ne de başka bir şey. 
                            (1599, 2. Perde, 7. Sahne) 

  (William Shakespeare, Size Nasıl Geliyorsa, çev. Bülent Bozkurt, Remzi Kitapevi, İstanbul, 1996) 
           

Yukarıdaki gravür, Jasparde Isaac'a (ö.1654) aittir. İnsanların bebeklikten orta yaşa tırmanışları ve oradan da birlikte paylaştıkları ölüm yatağına girişleri tasvir edilir.